An evening with Ben Lewis
Op de door Stichting Art georganiseerde lezing in Studio T in Utrecht kwam Ben Lewis ons vertellen hoe het met de hedendaagse kunstmarkt gesteld is. Lewis, bekend van zijn documentaire 'the great contemporary art bubble' en zijn leuke serie Art Safari voor de BBC, is kritisch over die kunstmarkt. Heel kritisch. Met veel Britse humor vertelde hij over zijn pogingen om interviews te regelen via de White Cube, de afhoudendheid van de veilinghuizen en over hoe slecht hij Damien Hirst vindt.
Dat de Great contemporary art bubble zo negatief overkomt, heeft hij niet expres gedaan, aldus Lewis. Maar het nadeel van een bubbel is, dat hij kan barsten. En dat is precies wat Lewis beoogde met zijn kritieken. Door aan het licht te brengen dat de White Cube in London honderden werken van Damien Hirst in voorraad had, hield de kunstwereld even zijn adem in. Lewis heeft eigenlijk voornamelijk een probleem met kunstenaars die te veel verdienen. De torenhoge prijzen die rijke verzamelaars betalen voor werk van Hirst, Warhol, Koons en Murakami zijn belachelijk en getuigen van wansmaak. Want, zo bepleit Lewis vol vuur, over tien jaar weet niemand meer wie Takashi Murakami is. De onderliggende gedachte van Lewis is dan ook dat hij gewoon erg graag wil dat de focus weer komt te liggen op goede, interessante kunst, waar best veel geld voor betaald mag worden, maar nou niet perse 8 miljoen. De korte update die Lewis had gemaakt van zijn documentaire, afgelopen maand opgenomen, blijkt een leuke stand van zaken te zijn. Veilinghuizen en galeries roepen om het hardst dat het nog 'best mee valt' met de crisis, en dat de kunstmarkt snel weer op haar oude peil zou zijn. Ben Lewis denkt en hoopt van niet. De bubbel mag van hem gebarsten blijven, zodat er weer hedendaagse kunstenaars komen bovendrijven die ons echt kunnen inspireren.
No comments:
Post a Comment