26 september - 11 december 2009
Royal Academy of Arts, Londen
Iedereen die recentelijk in Londen is geweest heeft het erover: de Anish Kapoor tentoonstelling in de Royal Academy. Kapoor, geliefd en steeds weer verfrissend kunstenaar voor velen, kreeg de klassieke ruimte van de Londense academie voor een grote solotentoonstelling. Dat Kapoor flink uit heeft gepakt in de Royal Academy zorgt voor veel spectakel. Naast de al wat bekendere werken, zoals de sculpturen die bedekt zijn met puur pigment, zijn er ook een aantal vrij nieuwe werken te zien. De grote publiekstrekker is waarschijnlijk wel de zaal waarin om de zoveel tijd een medewerker van het museum een kanon afvuurt op de tegenoverliggende ruimte. Een kanon waarin cilinders van bloedrode was worden gestopt, die vervolgens met een grote knal door de ruimte heen worden geschoten en een flinke snelheid tegen de muur aan spatten. Nu het tegen het einde van de tentoonstelling loopt is de normaal zo mooie, klassieke zaal een slagveld geworden: spetters was zitten op de muren, zelfs op het plafond. De hopen rode was lijken een enorme, bloederige lavastroom.
Het gebruik van de pure pigmenten door Kapoor zorgen ervoor dat de tentoonstelling weer een feest voor het oog is. Een enorme wand, bedekt met puur geel pigment, waarin een holle buik is gemaakt. Wanneer je er van een afstand recht naar kijkt lijkt de uitholling eerder bol te zijn, een grote en felle zon.
Geweldig is ook het andere werk met rode was. Wederom gebruik makend van de ruimte laat Kapoor een 8 meter lange trein van was tergend traag op rails door verschillende zalen van de Royal Academy heen schuiven. Bijna onzichtbaar voor het oog is die beweging, maar wanneer je even niet oplet is de grote rode muur weer een paar meters opgeschoten. Ook hier schraapt de was langs de wanden en de vloer, een spoor achterlatend van de kleverige, rode substantie. Ook de verstilde werken, zoals 'when I am pregnant', een bolling in een witte muur, nauwelijks zichtbaar wanneer je er recht voor staat, blijven boeien.
Deze tentoonstelling herrinnert er keer op keer aan waarom we zo van het werk van Anish Kapoor houden.
No comments:
Post a Comment