Kunsthal KAdE: Charlie Roberts

Sinds drie weken loop ik stage bij Kunsthal KAdE in Amersfoort. De kunsthal bestaat nog niet zo lang, heeft geen collectie, dus heeft veel vrijheid om allerlei leuke tentoonstellingen te maken. Zo zagen we eerder al de openingsexpositie Wonderland - Through the looking glass (met de fantastische muurschildering van Paul Morrison)en het gedurfde Van Lieshout Van Lieshout Van Lieshout Van Lieshout & Van Lieshout (waar ik al een tijd geleden over schreef). Afgelopen vrijdag opende een grote solotentoonstelling van Charlie Roberts. Ik ken Charlie nu een jaar via mijn werk bij VOUS ETES ICI, en het is fantastisch dat hij in KAdE zo'n groot podium heeft gekregen.


Charlie is Amerikaans, maar werkt en woont in Noorwegen, net buiten Oslo. Door die keus is hij in staat om de Amerikaanse cultuur, die een grote rol speelt in zijn werk, vanaf een afstand bekijken.

Voor de tentoonstelling in Amersfoort werd vrijwel al het werk uit Nederlandse privé-en bedrijfscollecties gebruikleend. Daarnaast is Charlie een paar weken keihard aan het werk geweest om nieuw werk te maken, waaronder twee sculpturen en een installatie. In totaal zijn er dan ook zo'n 80 werken te zien in de tentoonstelling.

Eerst wat over het werk van Charlie Roberts: zowel zijn fijne werk op papier als zijn grove sculpturen bruisen van kleur en leven. De werken op papier zijn vaak verzamelingen van muzikanten, acteurs of citaten uit de kunstgeschiedenis. Hoe los zijn manier van werken ook lijkt, de details zijn ongelooflijk. Neem bijvoorbeeld het werk Picasso's Tomb, een enorm schilderij van een soort kathedraal die is opgedragen aan Picasso. In het gebouw bevinden zich zo'n honderd werken van Picasso, allemaal in miniatuur nageschilderd, maar zo te herkennen. Ook zijn er een aantal 'stories' te zien, werken die opgebouwd zijn uit kleine plaatjes en als een stripverhaal functioneren.
Als je wilt kun je uren kijken.

De grote, uit boomstammen gehakte sculpturen vullen de grote ruimte op de eerste verdieping. Voor het grootste deel zijn ze afkomstig uit de Sonsbeek tentoonstelling in 2008, waar Charlie een installatie maakte in het bos. De beschilderde beelden bewaken als totempalen het podium waar hij tijdens de opening optrad met zijn band Krapp Kapp. Muziek is een rode draad in zijn werk: zo zijn rond de installatie werken te zien die fantasierijke verhalen vertellen over het onstaan van Krapp Kapp.

Het enthousiasme voor het werk van Charlie Roberts is groot in Nederland: zowel voor oud als jong, kunstliefhebber of leek. Zijn werk is nooit oppervlakkig, maar toch voor iedereen te begrijpen. Een universele beeldtaal!